Gloria Optimis, której ideę zapoczątkował Prezes Towarzystwa Olimpijczyków Polskich mecenas Ryszard Parulski. Ostatnia, jak na razie 12 Edycja „Gloria Optimis” – Złoty Krąg Wybitnych Osobowości odbyła się w dniu 25 września 2017 o godz. 11:00 w pobliżu pomnika Józefa Piłsudskiego patrona uczelni.

Uroczystość miała charakter szczególny, ze względu na odsłonięcie pamiątkowej tablicy poświęconej Ryszardowi Parulskiemu wieloletniemu Prezesowi Towarzystwa Olimpijczyków Polskich, który zmarł 10 stycznia 2017 Ryszard Parulski był pomysłodawcą, inicjatorem powstania Kapituły "Gloria Optimis", która została powołana w 2005 roku z inicjatywy Towarzystwa Olimpijczyków Polskich, Fundacji "Olimpiada" oraz Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie. Ryszard Parulski był również wybitnym sportowcem, medalistą olimpijskim, wielokrotnym medalistą mistrzostw świata. Głównym celem organizowanej od lat uroczystości jest uhonorowanie osobistości sportu, dziennikarstwa, kultury, medycyny, sztuki, którzy przez swoje osiągnięcia sportowe, karierę zawodową, patriotyzm, niezłomny charakter - zasługują na miano wybitnych osobowości sportu polskiego. Miejsce w "Złotym Kręgu" w centralnym punkcie Akademii Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego jest tego szczególnym wyrazem.  Dotychczasowa działalność Kapituły Gloria Optimus zaowocowała odsłonięciem 125 pamiątkowych tablic w kategoriach: zawodnicy (71), trenerzy (18), zasłużeni dla AWF (13), dziennikarze (10), kultura (5), działacze (4), „Olimpijskie Konkursy Sztuki” (3), lekarze (1).

Ryszard Parulski

9.03.1938 – 10.01.2017

Szermierz, medalista olimpijski, adwokat, działacz społeczny

Był Postacią niezwykłą, o silnej osobowości. W 1955 roku rozpoczął treningi w sekcji szermierczej klubu Marymont. W krótkim czasie osiągnął niebywałe sukcesy. W 1959 roku w Paryżu wywalczył swój pierwszy tytuł mistrza świata juniorów we florecie. Ponad 20 razy stawał na podium Mistrzostw Polski indywidualnie i w drużynie. Zdobył 9 medali mistrzostw świata seniorów. Jest jedynym szermierzem na świecie, który wywalczył tytuł mistrza świata we wszystkich trzech broniach: florecie, szpadzie i szabli. Nikt wcześniej ani później tego nie dokonał. Trzykrotnie reprezentował Polskę na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie (1960), Tokio (1964) i Meksyku (1968), dwukrotny medalista Igrzysk w drużynie – srebrny w Tokio i brązowy w Meksyku.

W 1963 roku wybrany został Sportowcem Roku w plebiscycie Przeglądu Sportowego.

Po ukończeniu studiów na Wydziale Prawa UW, w 1971 roku rozpoczął pracę w Zespole Adwokackim. Był obrońcą wielu sportowców, którym bezinteresownie pomagał. W stanie wojennym bronił internowanych.

Był wielkiej klasy społecznikiem – pomysłodawcą, współzałożycielem i Prezesem Fundacji Gloria Victis, która w latach 1986-2001 niosła pomoc sportowcom znajdującym się w potrzebie, czy to ze względu na stan zdrowia, kalectwo, czy wykluczenie. W latach 1989-1992 pełnił funkcję Prezesa Polskiego Związku Szermierczego, a w 1993 roku przyznano mu tytuł Honorowego Prezesa Związku.

W 1991roku założył z przyjaciółmi Towarzystwo Olimpijczyków Polskich. Przez 26 lat pełnił tam funkcję prezesa. Był pomysłodawcą organizacji Igrzysk Olimpijskich w 2012 roku w Warszawie, organizatorem niezliczonej liczby zawodów, biegów, imprez, w których udział brało kilkadziesiąt tysięcy dzieci i młodzieży. W 1998 roku współorganizował Kolarski Wyścig Solidarności i Olimpijczyków (rozgrywany na dwóch kontynentach, Warszawa – Filadelfia).

Całe serce i wiele tytanicznej pracy włożył w budowę Ośrodka Rehabilitacji Olimpijczyków i Paraolimpijczyków w Michałowicach, w którym od 2005 roku mogli się bezpłatnie leczyć sportowcy.

Przez ostatnie 12 lat był wiceprezesem Polskiego Komitetu Olimpijskiego, opiekował się Komisją Kultury i Edukacji Olimpijskiej, Klubem Fair Play. Powołał w 2005 roku Fundację Gloria Optimis, dla uhonorowania wybitnych osobowości, które miały ogromny wpływ na życie kulturalne i sportowe w kraju. W efekcie powstał tzw. Złoty Krąg na głównym dziedzińcu Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, gdzie upamiętnił tablicami także polskich olimpijczyków, którzy polegli w II wojnie światowej.

Silne były jego związki z kulturą. Z jego inicjatywy powstała galeria rzeźb o tematyce sportowej wokół Centrum Olimpijskiego, których autorami są wybitni twórcy. Był też organizatorem wystawy w Warszawie i Londynie (2004 i 2012) pt. Olimpijskie Konkursy Sztuki 1912-1947. Wyszedł z inicjatywą przywrócenia i włączenia tych konkursów do programu olimpijskiego.

Za swoją postawę i aktywność, był odznaczony wieloma medalami sportowymi i państwowymi. W 2011 roku wyróżniony został prestiżowym odznaczeniem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego Sport for Social Responsibility. Złotym Medalem Międzynarodowej Federacji Szermierczej, w 2016 roku otrzymał order Zasługi Polskiego Komitetu Olimpijskiego. Pośmiertnie odznaczony został Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta).